Szanowna Pani,

bardzo spodobał mi się projekt. Czytając, zastanawiałam się nad kilkoma kwestiami:

1. Łóżka w strefie chillout – nie każda osoba z niepełnosprawnością, poruszająca się na wózku inwalidzkim jest w stanie przemieścić się samodzielnie na łóżko i zająć odpowiednią pozycję. Tutaj pomocne okazałyby się elementy takie jak: 
   

• łóżko rehabilitacyjne z możliwością automatycznej zmiany wysokości leża, zagłówka i części przeznaczonej na nogi; 
  
• podnośnik umożliwiający w sposób automatyczny przeniesienie osoby z niepełnosprawnością z wózka na łóżko i odwrotnie; 
  
• uchwyty zamontowane na ścianach ułatwiające zmianę pozycji osoby leżącej; 
  
• drabinki lub wysięgnik ułatwiające zmianę pozycji z leżącej na siedzącą i odwrotnie;

    2. Oświetlenie strefy chillout – osoby śpiące będą zapewne preferowały brak lub mało intensywne oświetlenie, natomiast osoby wykonujące robótki ręczne – intensywne. Moim zdaniem w tej strefie sprawdziłby się ten rodzaj instalacji oświetleniowej, która została stworzona do celów relaksacyjnych.

• bilard
• rzutki
• konsolę do gier z kontrolerem ruchu
• zwiększenie ilości rowerków stacjonarnych (więcej osób skorzysta z oferty strefy)?

    4. Oznakowanie przestrzeni i drogi dotarcia do SIESTA FIT-ROOM – jeżeli otwarcie tego miejsca wiąże się z przeniesieniem dotychczasowego gabinetu fizjoterapii, jego stali bywalcy mogą być początkowo zdezorientowani i mieć problem z przybyciem. Dotyczy to także nowych pracowników lub studentów, którzy nie znają dokładnej topografii terenów Uniwersytetu. 

Z poważaniem

Magdalena Narojczyk